Zwierzęta w Australii 10 wyjątkowych zwierząt z Australii

Zwierzęta w Australii 10 wyjątkowych zwierząt z Australii. Około 180 mln lat temu rozpadł się superkontynent Gondwana. Jeden z oddzielających się lądów zawierał terytoria, które później stały się Australią i Antarktydą. 30 milionów lat temu Australia oderwała się i samodzielnie skierowała na północ.

 

Zwierzęta w Australii 

 

 

Od tego czasu zmiany w ukształtowaniu terenu i klimacie oraz fizyczne oddzielenie od reszty świata doprowadziły do powstania unikalnej flory i fauny, jaką znamy dziś w Australii. Zwierzęta w Australii. Ponad 80% naszych roślin, ssaków, gadów i żab jest unikalna dla Australii i nie występuje nigdzie indziej na świecie.

 

Niektóre z naszych australijskich zwierząt są bardzo dobrze znane, takie jak kangury, dingo, walabie i wombaty, i oczywiście koala, platypus i echidna. Wciąż jednak niewiele wiemy o rodzimych zwierzętach Australii. W tym artykule poznamy dziwne i wspaniałe zabawne fakty o 10 z nich.

 

10. Rheodytes leukops (żółw z rzeki Fitzroy)

 

Ten słodkowodny żółw znany jest ze swojej zdolności do oddychania przez tyłek. To specjalne przystosowanie pozwala mu pozostać pod wodą przez 21 dni, co umożliwia mu dłuższe żerowanie pod wodą i ukrywanie się przed drapieżnikami. Żółw ten występuje tylko w dorzeczu rzeki Fitzroy w południowo-wschodnim Queenslandzie. Niestety dzikie zwierzęta, takie jak lisy, koty i świnie, a także zanieczyszczenia, mulista woda i osady sprawiły, że według listy gatunków zagrożonych IUCN jest ona zagrożona. Zwierzęta polarne : Top 9 zwierząt arktycznych.

 

9. Cassowary (Cassowaries)

 

Co jest straszniejsze niż 60-kilogramowy nowoczesny „dinozaur” z zabójczymi pazurami? Taki, który potrafi wyskoczyć 1,5 metra nad ziemię. Aby jak najlepiej wykorzystać swoje sztylety palcowe, sutannowce mogą skoczyć na nogi, dzięki czemu ich pazury mogą ciąć w dół w powietrzu w kierunku celu.

 

Są też świetnymi sprinterami, a ich maksymalna prędkość biegu przez gęsty las wynosi 50 km/h. Mało tego, są też dobrymi pływakami, którzy potrafią przepływać szerokie rzeki i pływać w morzu. To jest zwierzę, którego nie chcesz gonić!

 

8. Krokodyl morski

 

Krokodyl słonowodny (znany również jako krokodyl estuaryjny) jest niemal doskonałym drapieżnikiem – wynikiem milionów lat ewolucji. To zacięty, wytrawny łowca, który budzi respekt i strach. Krokodyl słonowodny jest największym gadem na świecie, a dorosłe samce dorastają do 6 m długości i ważą od 1 000 do 1 200 kg.

 

Czy zastanawialiście się kiedyś dlaczego jego usta są otwarte w słońcu? Krokodyl nie może się pocić, więc zamiast tego polega na procesie termoregulacji, aby regulować temperaturę ciała. Aby uniknąć przegrzania, wchodzi do wody lub leży nieruchomo z otwartymi szczękami, pozwalając chłodnemu powietrzu krążyć przez skórę w pysku. Proces ten jest kluczowy dla wielu funkcji organizmu, w tym trawienia i poruszania się.

 

7. Jemioła

 

Taneczny rytuał przeddziobania i wycierania tyłka u jemiołuszki odgrywa ważną rolę w cyklu życiowym tego niewielkiego ptaka domowego o bardzo przystosowanej diecie.

 

Po tym jak te słodkie małe czerwonookie ptaki zjedzą jagody jemioły, wypróżniają się obracając się na bok, a następnie celowo wycierają swoją kupę o gałąź, na której siedzą. Zwierzęta w Australii. Nasiona jagód, które są jeszcze nienaruszone, po przejściu przez przewód pokarmowy ptaka są lepkie. Te lepkie nasiona przyczepiają się do gałęzi drzewa-żywiciela i rosną.

 

Pasożytnicza jemioła rośnie wysoko tylko na innych drzewach, więc ten związek zapewnia przetrwanie zarówno ptaka, jak i krzewu.

 

6. Diabeł tasmański – Zwierzęta w Australii 

 

Diabeł tasmański, niegdyś występujący na całym kontynencie australijskim, obecnie występuje tylko na Tasmanii. Odgrywa ważną rolę w ekosystemie Tasmanii, pomagając kontrolować wprowadzone zwierzęta, które żerują na naszej rodzimej dzikiej przyrodzie. Jest to jedyne rodzime zwierzę, które z powodzeniem pokonuje gatunki introdukowane, takie jak zdziczałe koty i lisy. Podczas gdy diabeł jest w pobliżu, zdziczałe koty i lisy mają trudny czas na rozmnażanie się na Tasmanii, co jest dobrą wiadomością – zwłaszcza dla naszych rodzimych zwierząt, które w rezultacie mają większe szanse na przetrwanie. Na przykład lisie nory są bardzo śmierdzące i dość niechlujne, więc diabeł szybko je wywęszy. Takie pomocne małe diabełki!

 

Niestety, jest on wpisany na czerwoną listę IUCN jako zagrożony, a jego liczebność spadła o ponad 60% w ciągu ostatnich 10 lat, głównie z powodu choroby zakaźnej zwanej guzem twarzy.

 

5. Tachyglossus ( jeż ) – zwierzęta w Australii 

 

Echidna ma jeżozwierze, dziób podobny do ptasiego, worek przypominający blok, a jaja składa jak gad. Karmi też swoje młode mlekiem (jak wszystkie ssaki), ale nie mają sutków – mleko po prostu wycieka ze skóry w woreczku, a dziecko echidny wylizuje je. Ta dziwna mieszanka cech jest powodem, dla którego nazwano ją „echidną”, stworzeniem z mitologii greckiej, które było pół kobietą i pół wężem, ponieważ zwierzę to było postrzegane jako posiadające zarówno cechy ssaków, jak i gadów. Zwierzęta Afryki : 10 najpiękniejszych zwierząt z Afryki.

 

4. Dacelo – Zwierzęta w Australii 

 

Wielu z nas doskonale zna wołanie śmiejącej się kookaburry zwykle o zmierzchu i o świcie, ale co oznacza ich wołanie? Ten zorientowany na rodzinę ptak wykonuje swój wspólny apel, aby określić terytorium jednostki rodzinnej i ostrzec inne kookaburry. Zwierzęta w Australii. Jednostka rodzinna może wokalnie działać razem jako chór, aby wzmocnić swoje roszczenia do terytorium. Jeśli w zasięgu są konkurencyjne rodziny, mogą one również zareagować.

 

Co ciekawe, badacze stwierdzili, że członkowie jednostki rodzinnej śmieją się w podobny sposób. Śmiech kookaburry jest zachowaniem społecznym, więc jeśli będzie trzymana w niewoli sama, nie będzie się śmiała. Cienkie włosy.

 

3. Gąsienica numbata – Zwierzęta w Australii 

 

Numbat to zagrożony mały marsupial, który przetrwał w południowo-zachodniej części Australii Zachodniej. Ze względu na swoje niewielkie rozmiary, na numbata poluje wiele zwierząt, takich jak dzikie koty, lisy, dingo i ptaki drapieżne. Ponieważ żywi się wyłącznie termitami, które są aktywne w ciągu dnia, numbat jest jedynym dziennym (odwrotnie niż nocnym) marsupialem.

 

Noce spędza ukryty w wydrążonych pniach lub norach, które są zbyt wąskie, by mogły do nich wejść jego drapieżniki. Aby dodatkowo zabezpieczyć się przed drapieżnikami w nocy, używa swojego bardzo grubego skórzanego zadka, aby zablokować wejście. Więc to jest używanie swojego tyłka, żeby mieć przewagę.

 

2. Cephonodes hylas (Pellucid hawk moth)

 

Ćma Pellucid Hawk Moth to wyjątkowy gatunek, który wygląda jak skrzyżowanie ćmy, cykady i motyla. Bardzo niewiele gatunków Lepidoptera, rzędu owadów, do którego należą wszystkie motyle i ćmy, ma przezroczyste skrzydła bez łusek.

 

Kolorowe skrzydła mogą pełnić wiele funkcji, w tym komunikację, obronę, termoregulację, żerowanie i wodoodporność. Dlaczego więc mają przezroczyste skrzydła? Uważa się, że skrzydła te odbijają około 50% mniej światła niż skrzydła nieprzezroczyste, co czyni je prawie niewidocznymi w locie. To jak płaszcz niewidzialności, dzięki któremu świetnie bronią się przed staniem się ofiarą.

 

1) Tasmanian cottontail (Thylacine) – Zwierzęta w Australii 

 

Ponad 80 lat temu w zoo w Hobart zmarło niestety ostatnie tygrysie młode. Zyskał swoją ówczesną bardziej powszechną nazwę Tasmanian Tiger ze względu na charakterystyczne tygrysie paski wzdłuż dolnej części pleców i ogona.

 

W rzeczywistości jednak nie był to tygrys ani wilk tasmański, jak go również nazywano, lecz marsupial, a więc wcale nie blisko spokrewniony z kotami czy psami. Miał on charakterystyczną sakiewkę, jak inne australijskie skarby narodowe, takie jak wombat, koala i kangur. U większości gatunków marsupali tylko samice mają sakiewki i używają ich do pielęgnowania i ochrony młodych. Co dziwne, samce tilakinów również miały sakiewki. Pełniły one rolę ochronnego płaszcza, zakrywającego ich zewnętrzne genitalia, gdy przebiegały przez gęste zarośla. Miały też gruby sztywny ogon podobny do ogona kangura. Zwierzęta w Australii. To, wraz ze sztywnym ogonem, nadawało tylakowi sztywny niezgrabny chód, który nie nadawał się do sprintu.