Papuga górska charakterystyka, hodowla i cena

Papuga górska (Polytelis anthropeplus) pochodzi z południowo-zachodniej i południowo-wschodniej Australii i nie jest powszechnie trzymana jako ptak domowy. Ręcznie hodowane samce są najlepszymi pupilami, mają przyjazną i miłą naturę.

 

Papuga górska

 

 

Charakterystyczne złote ubarwienie samca papugi górskiej sprawia, że jest on bardzo urodziwym pupilem i przynosi właścicielowi wiele radości. Papuga górska jest łatwa do oswojenia i bardzo towarzyska. Podobnie jak papuga Superb, papuga górska ma zdolność do wydawania pięknych gwiżdżących dźwięków i w niewielkim stopniu naśladowania ludzkiego głosu. Umiejętność mówienia jest raczej sporadyczna, ale można ją nauczyć.

 

Papuga górska Charakterystyka papugi

 

 

Okazjonalna świeża gałązka wierzby lub drzewa owocowego, aby „upiększyć” ich grzędę, wydaje się sprawiać ptakom przyjemność. Papuga górska jest naturalnie odporna, więc nie trzeba jej chronić przed przeciągami i tym podobnymi. Niemniej jednak powinny chronić się przed nadmiernym zimnem, gdyż jest to nietypowe w ich naturalnym środowisku.

 

Opis górskiej papugi

 

 

• Polytelis anthopeplus
• Rozmiar: 40 – 45 cm długości
• Stan zwierzęcia: doskonały
• Zdolność mówienia: umiarkowana
• Hałas: niski
• Życie: 25 lat
• Zdolność reprodukcyjna: doskonała
• Krycie: 2 tygodnie przed wejściem do gniazda samica domaga się uwagi samca.
• Liczba jaj: 3-7 jaj
• Inkubacja: 21-23 dni
• Kompatybilność z innymi gatunkami: Dobre relacje z innymi nieagresywnymi gatunkami
• Pokarm: żywi się nasionami i owocami
• Płeć: Chirurgiczne lub DNA określenie płci jest wymagane przed osiągnięciem dojrzałości płciowej (2 lata).
• Osobowość: Stosunkowo spokojna papuga; szybko się zwierza; odporna i wytrwała. Szczególnie aktywny we wczesnych godzinach porannych i wieczornych.
• Włosy tłuste

Zdrowie

 

Są podatne na infekcje oczu i problemy z łapami (spowodowane strachem i stresem). Ponieważ spędzają dużo czasu na ziemi, są bardziej podatne na pasożyty. Dlatego zalecane jest regularne odrobaczanie.

 

Sprawność fizyczna

 

Papuga górska dorasta do długości około 37-42 cm i wykazuje dymorfizm płciowy (czyli można wizualnie odróżnić samce i samice).

• Samiec jest zwykle żółty, z kilkoma odcieniami na głowie; jego grzbiet jest zwykle zbiorem zróżnicowanych odcieni zieleni; jego rachunek jest zwykle czerwony.
• Samica jest ogólnie bardziej zielona, szczególnie w okolicach głowy i ciała. Ogon jest zielony, choć dolne partie ciała są czarne.

 

Gniazdo papugi górskiej

 

W swoim naturalnym środowisku papużka górska gniazduje zwykle w dużych, dojrzałych, zdrowych drzewach z licznymi wykopami (choć wykorzystuje też martwe drzewa) w pobliżu cieku wodnego.

Samica składa od 3 do 7 jaj przez około 20 do 23 dni. Pierwsze zniesienie jest czasem niepłodne, gdyż samica często jest w stanie przed samcem. Jak nauczyć papugę mówić 10 najlepszych wskazówek

 

Hodowla papug górskich

 

 

Hodowla papug górskich. Podczas inkubacji samica rzadko, jeśli w ogóle, opuszcza gniazdo i jest karmiona przez samca. Gdy wykluwają się pisklęta, opiekują się nimi zarówno samiec, jak i samica. W tym okresie można je karmić kilkakrotnie większą ilością pokarmu, który chętnie przekazują swoim młodym. Pisklęta zaczynają latać po około 35 dniach, a są samodzielne po 50 dniach. Dojrzałość płciową osiągają w wieku około 2 lat. Papuga górska może rozmnażać się dwa razy w roku. Najlepiej jednak usunąć młode z pierwszego lęgu na początku nowego cyklu rozrodczego.

 

Preferowanym miejscem gniazdowania jest pniak o średnicy wewnętrznej 20 cm i głębokości co najmniej 60 cm, ustawiony skośnie. Alternatywą jest budka lęgowa: 18 x 18 x 60 cm z otworem wejściowym o średnicy 8 cm.

 

Uwagi dotyczące wolier

 

 

Papuga ta jest doskonałym ptakiem wolierowym i będzie żyła szczęśliwie z innymi nieagresywnymi gatunkami. Voliumy powinny mieć co najmniej trzy do czterech metrów długości i jeden do dwóch metrów szerokości. Jeśli zapewni się im odpowiednie warunki i odpowiednią dietę, nie ma powodu, dla którego większość papug górskich nie powinna się rozmnażać.

 

Karma dla papug górskich

 

 

Karma dla papug górskich. Karmienie w niewoli: papugi górskie dobrze odżywiają się siekanymi mieszankami dla dużych papug. Różnorodne owoce i warzywa (zwłaszcza marchew, pomarańcze i jabłka) powinny być częścią ich diety, a także owoce dzikiej róży i zielone pokarmy (ciecierzyca, mniszek lekarski, szpinak itp.).

Podstawą ich diety powinna być dobrej jakości mieszanka nasion składająca się ze słonecznika, pszenicy, owsa, kanaru, różnych rodzajów prosa i nasion chwastów. Lubią też pokarm jajeczny, kiełkujące nasiona i mały asortyment owadów. Miękki pokarm z owadami jest szczególnie ważny w okresie lęgowym i przy wychowywaniu młodych. Jak wszystkie ptaki, potrzebują one gotowych dostaw grubego piasku, który wspomaga trawienie.

 

Naturalna dieta: ich głównym siedliskiem żerowania są lasy mallei, choć żerują również w lasach łęgowych i na terenach leśnych. Mogą korzystać ze zbóż i żerować na rozsypanym ziarnie.