Dzikie konie – 15 kolonii dzikich koni z całego świata

Dzikie konie. Nie ma nic bardziej romantycznego niż widok grupy dzikich koni galopujących wzdłuż malowniczej plaży, ale zaraz – czy one naprawdę są dzikie? 

 

Dzikie konie

  Chyba nie. Jedynym prawdziwym „dzikim koniem” jest koń Przewalskiego z Mongolii. Wszystkie inne wolno żyjące podgatunki koni i kucyków należące do Equus ferus są zwierzętami dzikimi lub półdzikimi, wywodzącymi się z linii koni udomowionych. Sam fakt, że nie są one technicznie „dzikie” nie oznacza oczywiście, że nie są dzikie. Dzikie konie powinny być traktowane z taką samą troską i szacunkiem jak każde inne dzikie stworzenie. Oto zestawienie kilku najbardziej znanych populacji dzikich koni i kucyków na całym świecie.  

Mustangi – Dzikie konie

  Nie ma dzikiego konia tak ikonicznego jak mustang .Te eleganckie stworzenia wywodzą się z koni przywiezionych do obu Ameryk przez Hiszpanów, ale z biegiem lat zaczęły też mieszać się z różnymi typami koni z obu Ameryk. Mustangi są obecnie zarządzane przez U.S. Bureau of Land Management.   Zgodnie z ustawą o koniach swobodnie poruszających się z 1971 roku, konie te są „żywymi symbolami historycznego i pionierskiego ducha Zachodu, które nadal przyczyniają się do rozwoju różnorodnych form życia w obrębie narodu i wzbogacają życie Amerykanów”.

Konie Brumby – Dzikie konie

 

Brumbies to dzikie konie, które swobodnie wędrują po Australii. Chociaż stada Brumbies występują na całym kontynencie, najbardziej znane populacje znajdują się na Terytorium Północnym i w Queensland. Podobnie jak wiele gatunków inwazyjnych w Australii, Brumbies są potomkami zbiegłych, wypuszczonych lub zaginionych zwierząt pochodzących z czasów pierwszych europejskich osad na kontynencie. Ze względu na poważne zagrożenia ekologiczne, jakie stanowią dla rodzimych roślin i dzikiej przyrody, są powszechnie uznawane za szkodniki.

Konie – Dzikie konie

 

Ta rasa dzikich koni wywodzi się z Polski, gdzie ma długą historię jako konie odporne. Dziś wiele z tych majestatycznych kucyków można znaleźć w rezerwatach przyrody, gdzie są monitorowane i hodowane w kontrolowanych warunkach. Ze względu na swoje prymitywne cechy (umaszczenie w kolorze wydmy i obecność pasów grzbietowych), Koniki były kiedyś uważane za najpóźniejszego potomka wymarłego już europejskiego dzikiego konia. Badania DNA wykazały jednak, że rasa ta dzieli to samo mitochondrialne DNA, co wiele innych współczesnych udomowionych koni.

Assateague Ponies (Chincoteague Pony)

 

Assateague kucyki są jednym z najbardziej znanych dzikich koni . Choć ze względu na swój wygląd często określa się je mianem „kucyków”, w rzeczywistości są one genotypowo podobne do koni. Termin „Chincoteague” również prowadzi do zamieszania, ponieważ konie technicznie mieszkają na wyspie Assateague, która jest podzielona na pół przez granicę Maryland-Virginia. Kucyki po stronie Marylandu żyją na terenie Assateague Island National Seashore, natomiast kucyki z Wirginii mieszkają w Chincoteague National Wildlife Refuge.

Dartmoorske pony (kucyk Dartmoor)

 

Kuce Dartmoor swoją nazwę zawdzięczają osłoniętym angielskim wrzosowiskom, na których żyją. Wyróżniające się krótką, ale szeroką sylwetką, kuce te znane są z tego, że są niezwykle wytrzymałe. Ich siła i wytrzymałość sprawia, że doskonale radzą sobie z ekstremalną pogodą, która jest charakterystyczna dla klimatu torfowisk. Podobnie jak wiele innych dzikich koni, konie te znacznie zmniejszyły swoją populację w ciągu ostatniego stulecia. Jak podaje BBC, kucyki Dartmoor kiedyś swobodnie przemierzały wrzosowiska w stadach liczących 100-200 koni , wiosną 2004 roku ich liczba wynosiła około kilkuset.

Koń pustynny Namib – Dzikie konie

 

Niezwykle rzadkie dzikie konie żyją na afrykańskiej pustyni Namib. Historia ich wprowadzenia na ten surowy teren pozostaje niejasna, choć istnieje kilka teorii, że ich przodkami były dawne niemieckie konie kawaleryjskie sprowadzone na te tereny podczas I wojny światowej. Obecnie przemierzają pustynne równiny Garuby, gdzie służą jako atrakcje turystyczne i ciekawostki historyczne. Aby je chronić, ich pastwiska zostały włączone do Parku Namib-Naukluft w 1986 roku .Dzikie konie.

Konie Misaki – Dzikie konie

  Tak Konie Misaki pasą się na łąkach wzdłuż Cape Toi (Toimisaki w języku japońskim) w japońskiej prefekturze Kyushu.Podobnie jak wiele „rodzimych” ras koni w Japonii, oryginalni przodkowie rasy Misaki. Zostali przywiezieni przez ludzi z Chin setki lat temu.Pomimo swojej długiej historii, rasa ta odnotowała dramatyczny spadek liczebności do zaledwie około 100 sztuk pod koniec II wojny światowej.

Konie z Camargue (koń z Camargue)

 

Obserwowanie stada koni z Camargue galopujących po falach jest jak oglądanie początku filmu Rydwany ognia. Te eleganckie, białe piękności są starożytną rasą koni, które żyją wzdłuż chronionych mokradeł Camargue we Francji. Sławione za swoją zwinność, wytrzymałość i wytrwałość, choć wiele z półdzikich okazów spędza dni na bagnach, inne są hodowane i trenowane przez ludzi.

Grayson Highlands Ponies

 

Dzikie konie .Jeśli kiedykolwiek marzyłeś o wędrówce szlakiem Appalachów, pamiętaj, aby zostawić trochę czasu na zobaczenie dzikich kucyków w Grayson Highlands State Park podczas podróży przez Wirginię. Te urocze konie nie pochodzą z tego regionu; zostały raczej wprowadzone na ten teren przez amerykańską służbę leśną kilkadziesiąt lat temu. Od tego czasu ugruntowali swoją pozycję jako przyjazne (prawie zbyt przyjazne) twarze wzdłuż jednego z najsłynniejszych szlaków turystycznych Ameryki.

Kucyk walijski (Welsh Pony i Cob)

  Walijskie kuce górskie są tylko jednym z członków większej grupy blisko spokrewnionych koni znanych jako kuce walijskie i kob. Wszystkie te rasy pochodzą z Walii na długo przed powstaniem Cesarstwa Rzymskiego. Walijski kucyk górski (sekcja A grupy rasowej) pochodzi prawdopodobnie od prehistorycznego kuca celtyckiego i choć wiele z nich zostało udomowionych, nadal istnieje stado blisko 200 osobników. Które przemierza wzgórza Carneddau w Snowdonii w Walii.

Konie w delcie Dunaju

  Dzikie konie .Te malownicze stworzenia żyją wśród mokradeł i lasów rumuńskiego regionu Delty Dunaju. Choć dzikie konie żyły na tym terenie od wieków, od lat 90. liczba osobników wzrosła do 4 tys. w wyniku zamykania przez ludzi gospodarstw i wypuszczania bydła na wolność. Choć konie są oczywistym obiektem inspiracji i ciekawości, ich niekontrolowana liczebność stanowi poważne zagrożenie dla rodzimej roślinności.

Kucyki Pottoka – Dzikie konie 

  Pottoka, pochodząca z francuskich Pirenejów i hiszpańskich Gór Baskijskich, jest starożytną rasą koni, która jest coraz bardziej zagrożona utratą siedlisk i krzyżowaniem z innymi rasami koni, w tym z końmi iberyjskimi, arabskimi i kucykami walijskimi. Fascynujące w Pottokach jest to, że są dość sprawni w „przewidywaniu” pogody. W zależności od ciśnienia powietrza, stada migrują w doliny przed złą pogodą i wracają na wyżyny po przejściu burzy.Dzikie konie.

Konie na wyspie Cumberland

  Od gęstego lasu morskiego po 27-milowy odcinek niezabudowanej plaży, Cumberland Island National Seashore jest wypełniony wszelkiego rodzaju skarbami natury. Jedną z jego najbardziej znanych atrakcji są jednak dzikie konie. Pochodzące z populacji sprowadzonej na wyspę z kontynentalnej części Georgii w XIX wieku. Dzikie konie Cumberlandu liczą od 150 do 200 osobników. Są traktowane jak każde inne dzikie stworzenie i nie udziela się im pomocy. Chociaż są całkiem ładne, aby spojrzeć na nie z daleka, mogą być fizycznie dość obronne. Jeśli dostaniesz się zbyt blisko nich.

Garrano a Sorraia

W Portugalii występują dwie słynne rasy rodzimych dzikich koni – konie sorrańskie na południu i północne kuce garrano (na zdjęciu). Najwspanialsze konie na świecie top 10 ras Oba są obecnie sklasyfikowane jako zagrożone ze względu na spadającą wartość użytkową w rolnictwie, a także drapieżnictwo, choć ostatnio podjęto działania mające na celu zachowanie tych ras.

Bankier Kone

Uważa się, że pochodzą od udomowionych hiszpańskich koni sprowadzonych na kontynent w XVI wieku, a ich domem są bagniste pastwiska Karoliny Północnej. Zarządzane przez Służbę Parków Narodowych konie Bankiera mają nieco zmniejszoną posturę ze względu na skąpą dietę, która prowadzi do wolniejszego wzrostu. Dzikie konie.