Ochrona przed korozją

Ochrona przed korozją

• Korozja to odkształcanie metali i stopów przez środowisko. W ten sposób przedmioty wykonane z metali i stopów tracą swój blask, wygląd zewnętrzny, a nawet czasami łamią swój kształt i spójność. Ochrona przed korozją dotyczy nie tylko wyrobów finalnych (gotowych), ale także podzespołów i części, półproduktów, które mogą ulec korozji podczas produkcji, magazynowania, transportu itp.
• Zabezpieczenie antykorozyjne można podzielić na zabezpieczenie tymczasowe i zabezpieczenie ostateczne.

Tymczasowa ochrona nazywana jest również konserwacją. Jego zadaniem jest zapobieganie lub ograniczanie wszystkich wpływów powodujących korozję w danym okresie czasu. Do czasowej ochrony przed korozją (konserwacji) stosuje się środki konserwujące, oleje, wazeliny, pasty, woski, spraye itp. Środek konserwujący musi być łatwy do usunięcia (zwykle poprzez podgrzanie do określonej temperatury).

Według ich działania konserwanty dzielą się na:

•  woski uszczelniające – tworzą warstwę ochronną na powierzchni metalu,
• inhibitory korozji – poprzez absorpcję tworzą cienki film na powierzchni metalu,
• destymulatory korozji – wiążą składniki atmosferyczne powodujące korozję.

Końcowa ochrona antykorozyjna polega na tworzeniu warstwy ochronnej na powierzchni lub wewnątrz elementu, wyrobu lub urządzenia w taki sposób, aby przez odpowiednio długi okres czasu chronić je przed działaniem środowiska mogącego powodować korozję. Ostateczne zabezpieczenie przed korozją (ochrona antykorozyjna) realizowane jest przez powłoki organiczne, obróbkę powierzchniową, obróbkę chemiczną, galwanizację i galwanizację mechaniczną.

Powłoki organiczne – należą do nich różne powłoki (emalie) o wysokich parametrach antykorozyjnych, które nanosi się na metal pędzlem, wałkiem lub pistoletem natryskowym.

Uszlachetnianie powierzchni – polega na formowaniu powłok z proszku żywicy syntetycznej poprzez natryskiwanie jej na metal podgrzany do temperatury 80ºC, a następnie utwardzanie w temperaturze 200ºC.

Galwanizacja chemiczna – polega na tworzeniu warstwy metalu z metalu szlachetnego na metal mniej szlachetny bez działania bezpośredniego prądu elektrycznego. Zasadniczo jest to zanurzenie metalowego elementu w odpowiedniej kąpieli galwanicznej.

Galwanizacja – jest to osadzanie powłok metalowych z metali szlachetnych na metalach mniej szlachetnych w specjalnych kąpielach elektrolitycznych za pomocą bezpośredniego prądu elektrycznego (chromowanie, niklowanie, miedziowanie, cynowanie, srebrzenie, złocenie itp.)

Galwanizacja mechaniczna – polega na tworzeniu powłok o różnej grubości nawet na metalach i stopach, na których nie można galwanizować metali szlachetnych.

Galwanizacja mechaniczna obejmuje:

• Zanurzenie w roztworze – w ten sposób można obrabiać tylko metale, które z rozpuszczonym metalem nie tworzą stopów o niższej temperaturze topnienia, dzięki czemu nie ma niebezpieczeństwa stopienia lub odkształcenia przedmiotu.
• Metoda natryskiwania metalu – do natryskiwania nadają się wszystkie materiały o temperaturze topnienia poniżej 1600 °C. Do natryskiwania stosuje się specjalne pistolety i urządzenia.
• okładziny metalowe – na metal podstawowy nakłada się warstwę bardziej szlachetnego metalu poprzez odlewanie, walcowanie, łączenie lub spawanie.
• galwanizacja dyfuzyjna – podstawowym warunkiem jest dobra dyfuzja proszku lub pary metalu do metalu mniej szlachetnego.