Najsłynniejsi malarze świata – top 10

Najsłynniejsi malarze zostali zapytani przez wiele z tysięcy miłośników sztuki, którzy uczestniczyli w naszych wydarzeniach lub doświadczyli streamowanej klasy w swoich domach, „Kto jest twoim ulubionym artystą?”. Piękne w sztuce jest to, że jest subiektywna, więc ktoś może kochać Mona Lisę, a jednocześnie być zdezorientowanym przez fajkę Magritte’a. Albo może być znudzony krzywym uśmiechem Mony Lisy, podczas gdy pytania zadawane przez Magritte’a mogą być przekonujące. Kto według Ciebie jest najsłynniejszym artystą wszech czasów? Czy zgadzasz się z naszą listą?

 

Najsłynniejsi malarze na świecie 1. Leonardo da Vinci (1452 – 1519)

 

 

Leonardo da Vinci, prawdopodobnie najważniejszy artysta renesansu, jest powszechnie uznawany za najsłynniejszego artystę wszech czasów. W końcu to on jest geniuszem stojącym za kultowym obrazem Mona Lisy. Obraz został namalowany między 1503 a 1519 rokiem, kiedy Leonardo mieszkał we Florencji, a obecnie wisi w Muzeum Luwru w Paryżu, gdzie pozostaje obiektem pielgrzymek aż do XXI wieku. stulecia. Tajemniczy uśmiech opiekunki i jej niesprawdzona tożsamość sprawiły, że obraz stał się źródłem nieustannej uwagi i fascynacji. Da Vinci stworzył również tło z widokami z powietrza i wspaniałymi krajobrazami, ale wyciszone od promiennego blasku twarzy i rąk podmiotu. Technika zastosowana przez da Vinci przy wykonaniu obrazu nie pozostawiła żadnych widocznych śladów pędzla, co podobno wprawia w zakłopotanie każdego mistrza malarstwa. To naprawdę arcydzieło.

 

Mona Lisa to obraz olejny, którego powierzchnia wykonana jest z płyty bawełnianej drewnianej. Jest to o tyle nietypowe, że większość obrazów jest zlecana jako olej na płótnie, ale bawełniana deska jest częścią tego, co nadaje obrazowi sławę. Biorąc pod uwagę medium użyte do namalowania obrazu, Mona Lisa przetrwała sześć wieków bez żadnej renowacji – co jest bardzo niezwykłe, biorąc pod uwagę okres powstania dzieła.

 

Do jego słynnych dzieł należą Ostatnia Wieczerza i Dama z herbem. Ostatnia Wieczerza jest najczęściej reprodukowanym obrazem religijnym wszech czasów, a jego rysunek Człowieka witruwiańskiego również jest uznawany za ikonę kultury.

Do dziś jego dzieła nie są w pełni zrozumiałe, a on sam wciąż stanowi inspirację dla wielu, wielu aspirujących artystów.

 

Oprócz malarstwa, choć nie miał formalnego wykształcenia akademickiego, da Vinci był także naukowcem i wynalazcą, stworzył wiele rysunków ludzkiego ciała i wielu nowoczesnych technologii spotykanych w dzisiejszym świecie. Obrazy i rysunki przygotowawcze Leonarda wraz z jego notatnikami, w których znajdują się szkice, schematy naukowe i jego przemyślenia na temat natury malarstwa, stanowią dobro dla późniejszych pokoleń artystów.

 

Najsłynniejsi malarze 2. Vincent Van Gogh (1853 – 1890)

 

 

Vincent Willem van Gogh był holenderskim malarzem postimpresjonistycznym, który jest jedną z najbardziej znanych i wpływowych postaci w historii sztuki zachodniej. W ciągu nieco ponad dekady stworzył około 2100 prac, w tym około 860 obrazów olejnych, z których większość pochodzi z ostatnich dwóch lat jego życia. Obejmują one pejzaże, martwe natury, portrety i autoportrety i charakteryzują się odważną kolorystyką oraz dramatycznym, impulsywnym i ekspresyjnym sposobem pracy pędzla, który przyczynił się do powstania podstaw sztuki nowoczesnej. Jego obrazy to między innymi Gwieździsta noc, Taras nocnej kawiarni, Słoneczniki, Autoportret i wiele innych.

 

Gwiaździstą noc namalował w 1889 roku podczas pobytu w Instytucie Saint-Paul-de-Mausole koło Saint-Rémy-de-Provence. Na obrazie dominuje kolor niebieski, który zlewa się ze wzgórzami na niebie. Na tle obrazu w brązach, szarościach i błękitach leży mała wioska. Choć każdy budynek jest wyraźnie zarysowany na czarno, to żółć i biel gwiazd i księżyca wyróżniają się na tle nieba i przyciągają wzrok. To one są wielką pielgrzymką uwagi w obrazie.

 

Gwiezdna Noc to jedno z najbardziej rozpoznawalnych dzieł sztuki na świecie. Jest też absolutnie wszędzie. Można ją zobaczyć na kawie, kubkach, koszulkach, ręcznikach, magnesach itp. Szczerze mówiąc, czasami wydaje się, że chwała obrazu przekroczyła chwałę jego twórcy. Jest to wspaniałe dzieło sztuki. To, że Gwiezdna Noc rezonuje z tak wieloma ludźmi, świadczy o jej ponadczasowym i uniwersalnym pięknie.

 

Nie odniósł sukcesu komercyjnego, a jego samobójstwo w wieku 37 lat nastąpiło po latach choroby psychicznej, depresji i biedy. Nazwisko Van Gogha w chwili jego samobójstwa było praktycznie nieznane: za jego życia ukazał się tylko jeden artykuł na jego temat. W ciągu jednego wieku van Gogh stał się jednak prawdopodobnie najbardziej uznanym malarzem wszech czasów. Bezprecedensowe ceny, jakie jego dzieła osiągały na aukcjach, oraz uwaga poświęcona skandalom związanym z fałszerstwami tylko podniosły status van Gogha w wyobraźni publicznej.

 

3. Pablo Picasso (1881 – 1973) – Najsłynniejszy malarz świata

 

 

Pablo Ruiz Picasso był hiszpańskim malarzem, rzeźbiarzem, grafikiem, ceramistą i projektantem teatralnym, który większość swojego dorosłego życia spędził we Francji. Syn akademickiego malarza José Ruiz Blanco, zaczął rysować w młodym wieku. W 1895 roku rodzina przeniosła się do Barcelony, a Picasso studiował w Akademii Sztuk Pięknych La Lonja. Uważany jest za jednego z najbardziej wpływowych artystów XX wieku. wieku, jest znany jako współzałożyciel ruchu kubistycznego, wynalazca rzeźby konstrukcyjnej, współtwórca kolażu, a także z szerokiego zakresu stylów, które pomógł rozwinąć i zbadać.

 

Jego styl ewoluował od okresu niebieskiego poprzez okres różany do kluczowego dzieła Les Demoiselles d’Avignon (1907) i późniejszego rozwoju kubizmu. Współpraca Picassa przy spektaklach baletowych i teatralnych rozpoczęła się w 1916 roku. Wkrótce potem jego twórczość zaczął cechować neoklasycyzm oraz ponowne zainteresowanie rysunkiem i przedstawieniem figuratywnym. W ciągu swojego długiego życia był niezwykle płodny. Łączną liczbę jego prac szacuje się na 50 000, w tym 1 885 obrazów, 1 228 rzeźb, 2 880 ceramiki, około 12 000 rysunków, wiele tysięcy grafik oraz liczne gobeliny i dywany.

 

Medium, w którym Picasso wniósł swój największy wkład, było malarstwo. W swoich obrazach Picasso używał koloru jako elementu ekspresyjnego, ale w tworzeniu formy i przestrzeni polegał raczej na rysunku niż na subtelności koloru.

 

Do jego najbardziej znanych dzieł należą proto-kubistyczne Les Demoiselles d’Avignon (1907) i Guernica (1937), dramatyczny obraz bombardowania Guerniki przez niemieckie i włoskie siły powietrzne podczas hiszpańskiej wojny domowej.

 

Picasso dzięki swoim rewolucyjnym dokonaniom artystycznym osiągnął powszechną sławę i ogromne bogactwo, stając się jedną z najsłynniejszych osobowości sztuki XX wieku. wiek. Najsłynniejsi malarze.

 

W 1961 roku artysta poślubił Jacqueline Roque i zamieszkali w Mougins. Tam Picasso kontynuował swoją płodną twórczość w zakresie malarstwa, rysunku, grafiki, ceramiki i rzeźby aż do śmierci w dniu 8. Kwiecień 1973 r.

 

4. Claude Monet (1840 – 1926)

 

Oscar-Claude Monet był francuskim malarzem i twórcą francuskiego malarstwa impresjonistycznego. Kiedy Claude, najstarszy syn właściciela sklepu spożywczego Adolphe’a Moneta, miał pięć lat, rodzina przeniosła się na normandzkie wybrzeże w pobliże Le Havre, gdzie jego ojciec przejął prowadzenie dobrze prosperującego rodzinnego przedsiębiorstwa okrętowego i spożywczego.

To wydarzenie ma znaczenie nie tylko biograficzne, bo to właśnie dzieciństwo Moneta spędzone na plażach i jego intymna znajomość morza oraz gwałtownie zmieniającej się normandzkiej pogody stały się pewnego dnia podstawą jego świeżej wizji natury. W wieku 15 lat Monet zasłynął z karykatur węglem różnych mieszkańców Hawru. Prace, które sprzedawał po 10 do 20 franków za sztukę, były podpisane „O. Monet” (jego pierwsze imię to Oscar, drugie – Claude).

 

W 1861 roku, w wieku dwudziestu lat, Monet został wcielony do Pierwszego Pułku Szwoleżerów Afrykańskich. Jego ojciec, mimo posiadania środków, odmówił wykupienia zwolnienia z opłaty w wysokości 2500 franków, gdy Monet odmówił rezygnacji z malowania. Monet służył przez rok w Algierii, po czym zachorował na tyfus; jego ciotka wycofała go z wojska pod warunkiem, że podejmie formalny kurs sztuki. Choć z pobytu w Algierii nie zachowały się żadne prace, Monet wspominał później, że „wrażenia światła i koloru, które tam otrzymałem… zawierała zalążek moich przyszłych poszukiwań”. Najsłynniejsi malarze.

 

Był najbardziej konsekwentnym i płodnym praktykiem impresjonistycznej filozofii wyrażania swoich spostrzeżeń na tle natury, zwłaszcza jeśli chodzi o plenerowe malarstwo krajobrazowe (malowanie w plenerze). Termin „impresjonizm” pochodzi od tytułu jego obrazu Impresja (Impression, Sunrise), który został wystawiony w 1874 roku na pierwszej z niezależnych wystaw, które Monet i jego współpracownicy zorganizowali jako alternatywę dla Salonu Paryskiego.

 

Ambicja Moneta, aby udokumentować francuski krajobraz, doprowadziła go do przyjęcia metody malowania tej samej sceny wiele razy, aby uchwycić zmiany światła i zmieniające się pory roku. Cel ten realizował przez całą swoją długą karierę malarską.

 

Od 1883 roku Monet mieszkał w Giverny, gdzie kupił dom i ziemię i rozpoczął rozległy projekt krajobrazowy, który obejmował stawy lilii, które stały się tematem jego najbardziej znanych dzieł. Lekná zaczął malować w 1899 roku, najpierw w pionowych widokach z mostem japońskim jako centralnym elementem, a później w serii dużych obrazów, które zajmowały go nieprzerwanie przez następne 20 lat życia.

 

Monet zmarła na chorobę płuc 5. Grudzień 1926 roku w wieku 86 lat. Zgodnie z jego życzeniem, miał mały i prosty pogrzeb.

 

5. Johannes Vermeer (1632 – 1675) Najsłynniejszy malarz świata

 

 

Johannes Vermeer był holenderskim malarzem okresu baroku, który specjalizował się w domowych scenach wnętrzarskich z życia klasy średniej. Najsłynniejsi malarze. Do jego najbardziej znanych dzieł należą Dziewczyna z perłowym kolczykiem, Mleczarka i Widok Delft. Za życia był średnio udanym prowincjonalnym malarzem rodzajowym, cieszącym się uznaniem w Delft i Hadze. Mimo to stworzył sporo obrazów i najwyraźniej nie był zamożny, bo w chwili śmierci pozostawił żonę i dzieci w długach.

 

Vermeer pracował powoli i bardzo starannie, często używał bardzo drogich pigmentów. Zasłynął zwłaszcza z mistrzowskiego wykonania i wykorzystania światła w swoich pracach.

 

„Prawie wszystkie jego obrazy – pisał Hans Koningsberger – wydają się rozgrywać w dwóch małych pokojach jego domu w Delft; pokazują te same meble i dekoracje w różnych aranżacjach i często przedstawiają tych samych ludzi, głównie kobiety.”

 

Od końca lat 50. XX wieku 16. W ciągu około dekady, co było niezwykle krótkim okresem produktywności, biorąc pod uwagę jego ogromną reputację, Vermeer stworzył wiele ze swoich najlepszych obrazów, głównie scen wewnętrznych. Żaden inny współczesny holenderski artysta nie tworzył scen z taką świeżością i czystością koloru, a prace żadnego innego malarza nie były przepojone porównywalnym poczuciem ponadczasowości i ludzkiej godności.

 

Jego skromna sława ustąpiła po śmierci w zapomnienie. W głównej książce źródłowej Arnolda Houbrakena o holenderskim malarstwie XVII. wieku (The Great Theatre of Dutch Painters and Women Artists) nie jest prawie w ogóle wspominany, przez co przez prawie dwa stulecia był pomijany w innych badaniach sztuki holenderskiej. V 19. wieku, Vermeer został ponownie odkryty przez Gustava Friedricha Waagena i Théophile’a Thoré-Bürgera, którzy opublikowali esej przypisujący mu 66 obrazów, choć dziś powszechnie przypisuje się mu tylko 34. Od tego czasu reputacja Vermeera wzrosła i jest on obecnie uznawany za jednego z największych malarzy holenderskiego Złotego Wieku.

 

Podobnie jak inni ważni artyści holenderskiego Złotego Wieku, tacy jak Frans Hals i Rembrandt, Vermeer nigdy nie wyjechał za granicę. Podobnie jak Rembrandt, był zapalonym kolekcjonerem i handlarzem dzieł sztuki.

 

6) Edvard Munch (1863 – 1944)

 

 

Edvard Munch był norweskim malarzem. Jego najsłynniejsze dzieło, Krzyk, jest prawdopodobnie jednym z najbardziej czczonych obrazów wszech czasów, dzięki ikonicznemu przywołaniu uczucia niepokoju i strachu. Niektórzy posunęli się nawet do nazwania obrazu Mona Lisą niepokoju.

 

Jego dzieciństwo było naznaczone chorobą, żalem i strachem przed odziedziczeniem zaburzenia psychicznego, które biegło w rodzinie. Munch studiował w Królewskiej Szkole Sztuki i Projektowania w Kristianii (obecnie Oslo) i zaczął prowadzić życie bohemy pod wpływem nihilisty Hansa Jægera, który go zachęcał. Najbardziej znani malarze tworzą obrazy własnego stanu emocjonalnego i psychicznego („malowanie duszy”). Stąd wziął się jego charakterystyczny styl.

 

Podróżowanie przyniosło nowe wpływy i punkty wyjścia. W Paryżu wiele nauczył się od Paula Gauguina, Vincenta van Gogha i Henri de Toulouse-Lautreca, zwłaszcza z ich sposobu używania koloru. W Berlinie poznał szwedzkiego dramaturga Augusta Strindberga, którego namalował, przystępując do realizacji swojego głównego kanonu, Fryzu życia, przedstawiającego szereg głęboko odczuwanych tematów, takich jak miłość, niepokój, zazdrość i zdrada, przesiąkniętych atmosferą.

Okrzyk został poczęty w Christianii. Według Muncha był on na spacerze o zachodzie słońca, kiedy „usłyszał ogromny, niekończący się krzyk natury”. Udręczona twarz na obrazie jest powszechnie utożsamiana z niepokojem współczesnego człowieka. W latach 1893-1910 wykonał dwie wersje malowane i dwie pastelowe, a także kilka grafik. Jeden z pasteli osiągnął ostatecznie czwartą najwyższą cenę nominalną zapłaconą za obraz na aukcji.

 

Gdy jego sława i fortuna rosły, jego stan emocjonalny pozostawał niepewny. Przez krótki czas rozważał małżeństwo, ale nie był w stanie się zaangażować. Przełom w 1908 r. zmusił go do porzucenia ciężkiego picia, a do działania zachęciło go rosnące uznanie mieszkańców Christianii i wystawianie w miejskich muzeach. Najsłynniejsi malarze. Późniejsze lata spędził pracując w spokoju i prywatności. Choć jego dzieła były zakazane w nazistowskich Niemczech, większość z nich przetrwała II wojnę światową, zapewniając mu spuściznę. Wiele źródeł zgadza się, że twórczość Muncha jest początkiem ruchu ekspresjonistycznego, który rozprzestrzenił się w Niemczech i dalej w innych częściach świata. Scream jest bardzo często postrzegany jako ikona sztuki nowoczesnej, Mona Lisa dla naszych czasów.

 

 

7. Salvador Dalí (1904 – 1989)  – Najsłynniejsi malarze świata

 

Salvador Dalí był hiszpańskim surrealistycznym artystą znanym z umiejętności technicznych, drobiazgowego rysowania oraz uderzających i dziwacznych obrazów w swoich pracach.

 

Dalí urodził się w katalońskim mieście Figueres, a formalne wykształcenie w zakresie sztuk plastycznych otrzymał w Madrycie. Od młodości pozostawał pod wpływem impresjonizmu i mistrzów renesansu, ale coraz bardziej pociągał go kubizm i ruchy awangardowe. Na koniec 20. W 1929 roku dołączył do grupy surrealistów i wkrótce stał się jednym z jej czołowych przedstawicieli. W latach 1929-1937 stworzył obrazy, które uczyniły go najbardziej znanym surrealistycznym artystą na świecie.

Przedstawiał świat marzeń, w którym zwykłe przedmioty są konfrontowane, deformowane lub w inny sposób metamorfizowane w dziwaczny i irracjonalny sposób. Dalí przedstawiał te tematy z drobiazgowością. Boleśnie realistyczne szczegóły i zwykle umieszczał je w ponurych. Skąpane w słońcu krajobrazy, które przypominały mu o jego katalońskiej ojczyźnie. Najsłynniejszym chyba z tych enigmatycznych obrazów jest Persistence of Memory (1931), na którym zegarek spoczywa bezradnie wtopiony w nieruchawy krajobraz.

 

Dalí mieszkał we Francji podczas hiszpańskiej wojny domowej (1936-1939), a w 1940 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie osiągnął sukces komercyjny. W 1948 roku wrócił do Hiszpanii, gdzie ogłosił powrót do wiary katolickiej i rozwinął swój styl „mistyki nuklearnej”, oparty na zainteresowaniach klasyką, mistyką i najnowszą wiedzą naukową.

 

Repertuar artystyczny Daliego obejmował malarstwo, grafikę, film, rzeźbę, projektowanie i fotografię, czasem we współpracy z innymi artystami. Pisał także beletrystykę, poezję, autobiografie, eseje i krytykę. Główne tematy jego twórczości to sny, podświadomość, seksualność, religia, nauka i najbliższe relacje osobiste.

 

Ku konsternacji tych, którzy cenili jego prace, i ku irytacji krytyków, jego ekscentryczne i krzykliwe zachowanie w miejscach publicznych często przyciągało więcej uwagi niż jego dzieła. Najsłynniejsi malarze. Kontrowersje budziło również jego publiczne poparcie dla reżimu frankistowskiego, działalność komercyjna oraz jakość i autentyczność niektórych z jego późnych dzieł. Jego życie i twórczość miały znaczący wpływ na innych surrealistów, pop-art i artystów współczesnych. Jego twórczości poświęcone są dwa ważne muzea: Teatr-Muzeum Dalí w Figueres w Hiszpanii oraz Muzeum Salvadora Dalí na Florydzie. Jego imieniem nazwano pustynię Salvadora Dali w Boliwii oraz krater Dali na planecie Merkury.

 

8. Andy Warhol (1928 – 1987)

 

Andy Warhol był amerykańskim artystą, reżyserem filmowym i producentem, który był czołową postacią ruchu artystycznego znanego jako Pop Art. Jego prace badają relacje między ekspresją artystyczną. Kultura reklamy i celebrytów, która rozkwitła w latach 60. 20 lat. wieku i obejmują różne media, w tym malarstwo. Sitodruk, fotografia, film i rzeźba. Do jego najbardziej znanych prac należą sitodruki Campbell’s Soup Cans (1962) i Marilyn Diptych (1962), eksperymentalny film Chelsea Girls (1966) oraz multimedialne wydarzenia znane jako Exploding Plastic Inevitable (1966-67).

 

Warhol urodził się jako Andrew Warhol w dzielnicy Oakland w Pittsburghu w Pensylwanii; rodzice Warhola byli słowackimi imigrantami. Warhol początkowo robił udaną karierę jako ilustrator reklamowy. Po wystawieniu swoich prac w kilku galeriach w końcu lat 50. 20s. wieku, zaczął zdobywać uznanie jako wpływowy i kontrowersyjny artysta. Jego nowojorskie studio, The Factory, stało się znanym miejscem spotkań. Gdzie spotykali się wybitni intelektualiści, drag queens, dramaturdzy, bohema uliczna, gwiazdy Hollywood i bogaci mecenasi.

 

Warhol był pionierem w rozwoju tego procesu. W którym powiększony obraz fotograficzny przenoszony jest na jedwabną siatkę, która następnie umieszczana jest na płótnie i malowana na odwrocie. Każdy z sitodruków Warhola wykorzystywał tę technikę, co pozwoliło mu na stworzenie serii masowych obrazów. Powtarzalne, ale z małymi wariacjami – które rozpoczął w 1962 roku. Te ikoniczne grafiki Andy’ego Warhola. Zawierające takie przedmioty jak puszki zupy Campbell’s, banknoty dolarowe, butelki Coca-Coli i twarze celebrytów. Można je rozumieć jako komentarze do banalności, szorstkości i niejednoznaczności amerykańskiej kultury.

 

Na 3. 6 czerwca 1968 roku radykalna pisarka feministyczna Valerie Solanas zastrzeliła Warhola i Mario Amayę, krytyka sztuki i kuratora, w pracowni Warhola. Amaya doznała tylko niewielkich obrażeń i została zwolniona ze szpitala tego samego dnia. Warhol został poważnie ranny w ataku i ledwo przeżył. Najsłynniejsi malarze. Do końca życia ponosił fizyczne konsekwencje, m.in. musiał nosić gorset chirurgiczny. Strzelanie miało głęboki wpływ na życie i sztukę Warhola.

 

Żył otwarcie jako homoseksualista przed ruchem wyzwolenia gejów. Po operacji woreczka żółciowego Warhol zmarł na arytmię serca w lutym 1987 roku w wieku 58 lat. Muzeum Andy’ego Warhola w jego rodzinnym mieście Pittsburghu jest największym w Stanach Zjednoczonych muzeum poświęconym jednemu artyście.

 

9. René François Ghislain Magritte (1898 – 1967) – Najsłynniejszy malarz świata

 

 

René Magritte był urodzonym w Belgii artystą, który był znany ze swojej pracy z surrealizmem, a także z obrazów dających do myślenia. Po ukończeniu szkoły artystycznej w Brukseli pracował w reklamie, aby utrzymać się i jednocześnie eksperymentować z malarstwem.

V 20. 20 lat. wieku, zaczął malować w stylu surrealistycznym i stał się znany ze swoich dowcipnych obrazów i wykorzystania prostych grafik i przedmiotów codziennego użytku. Nadawał nowe znaczenia znanym rzeczom. Dzięki rosnącej z czasem popularności. Magritte był w stanie poświęcić się w pełni swojej sztuce i był celebrowany na kilku międzynarodowych wystawach. Za życia eksperymentował z wieloma stylami i formami, miał duży wpływ na ruch Pop Art. Darmowe programy do rysowania Top 11 najlepszych

 

Umieszczanie znanych, codziennych przedmiotów, takich jak meloniki. Rury i kamienie, w nietypowych kontekstach i zestawieniach, Magritte przywoływał motywy tajemnicy i szaleństwa, by podważyć założenia ludzkiej percepcji. Dzięki wczesnym pracom, takim jak „Zagubiony dżokej” i „Groźny zabójca”, Magritte szybko stał się jednym z najważniejszych belgijskich artystów i znalazł się w centrum rodzącego się ruchu surrealistycznego. Kiedy jednak jego pierwsza indywidualna wystawa w 1927 roku w Galerie le Centaure nie została przyjęta. Zniechęcony Magritte opuścił ojczyznę i udał się do Francji.

 

Przeniósł się do Paryża, by być bliżej francuskiej grupy surrealistów. Trzy lata spędzone w tym mieście były najbardziej owocne w jego życiu. Najsłynniejsi malarze. Surrealizm, ruch kierowany przez André Bretona, dążył do wyzwolenia umysłu poprzez odrzucenie racjonalnej myśli i danie wolnej ręki nieświadomości. Wydarzeniem definiującym pobyt Magritte’a w Paryżu były jego obrazy słowne. W którym próbował zbadać relacje między tekstem a obrazem. Czyniąc to, często rozbijał ustalone między nimi powiązania. Magritte w tym okresie eksplorował również inne media. Nakręcił serię filmów krótkometrażowych. W którym wystąpiła jego żona Georgette, a także eksperymentował z rzeźbą.

 

Pomimo zdiagnozowania u niego raka trzustki w 1963 roku, Magritte był w stanie pojechać do Nowego Jorku w 1965 roku na retrospektywę jego twórczości w Museum of Modern Art. Po długiej chorobie Magritte 15. W sierpniu 1967 roku, w wieku 68 lat, zmarł. Jego prace miały duży wpływ na artystów pop, takich jak Andy Warhol, i od tego czasu były celebrowane na niezliczonych wystawach na całym świecie. W 2009 roku w Brukseli otwarto Muzeum Magritte’a.

 

10. Henri Matisse (1869 – 1954)

 

 

Henri Émile Benoît Matisse był francuskim artystą znanym ze stosowania koloru oraz płynnych i oryginalnych rysunków. Był rysownikiem, grafikiem i rzeźbiarzem, ale najbardziej znany jest jako malarz. Matisse, obok Pabla Picassa, jest powszechnie uważany za jednego z artystów, którzy najlepiej pomogli zdefiniować rewolucyjne zmiany w sztukach wizualnych w pierwszych dekadach XX wieku i są odpowiedzialni za znaczący rozwój malarstwa i rzeźby.

 

Po raz pierwszy zaczął malować w 1889 roku po tym, jak matka przyniosła mu przybory artystyczne podczas rekonwalescencji po ataku wyrostka robaczkowego. Odkrył „rodzaj raju”, jak to później określił, i postanowił zostać artystą, głęboko rozczarowując ojca. W 1891 roku studiował sztukę w Paryżu w Akademii Julianowskiej. Początkowo malował martwe natury i pejzaże w tradycyjnym stylu, w którym osiągnął umiarkowaną biegłość. Opony zimowe – rady ponad złoto przy zakupie

 

Przełom w jego twórczości nastąpił w miesiącach letnich 1904 i 1905 roku. Kiedy jasne słońce południowej Francji zainspirowało go do stworzenia optycznie dynamicznych prac z jasnymi. Zderzające się kolory sprawiły, że on i tacy artyści jak André Derain i Maurice de Vlaminck zostali wyszydzeni jako faule (dzikie zwierzęta). Dzieła z tego okresu, znane jako fowizm. Wprowadziły go na drogę, którą sam określił jako „konstrukcję kolorowych powierzchni”. Podejście to pozostało centralne w różnych etapach twórczości Matisse’a. Choć większość jego prac – czy to rysunek tuszem z płynnymi arabeskowymi liniami, czy malarstwo z płaskimi obszarami niemodulowanego koloru – wygląda tak, jakby można je było wykonać z łatwością, Matisse przestrzegał, że ten efekt to tylko „pozorna prostota”. W rzeczywistości ciężko walczył, aby osiągnąć wymarzoną „sztukę równowagi, czystości i spokoju”.

 

W ostatnich latach życia był człowiekiem raczej odosobnionym, żyjącym osobno od żony, którego dorosłe dzieci były rozproszone. Po 1941 roku, kiedy przeszedł operację z powodu zaburzeń jelitowych. Przez większość czasu był przykuty do łóżka; po 1950 roku cierpiał na astmę i problemy z sercem. Mieszkał w dużym studio w starym hotelu Regina w Cimiez nad Niceą. Gdzie opiekowała się nim wierna Rosjanka, która była w wieku 30 lat. jeden z jego modeli od lat.

Często musiał pracować nad swoimi projektami murali ze swojego łóżka w pracowni, używając kredki przymocowanej do długiego kija. Ale w jego najnowszych wynikach nie widać oznak słabnącej energii twórczej czy smutku. Wręcz przeciwnie, prace te są jednymi z najbardziej śmiałych, zrealizowanych i satysfakcjonująco optymistycznych w całej jego karierze. Najsłynniejsi malarze. Jego mistrzostwo w ekspresyjnym języku koloru i rysunku, przejawiające się w dorobku obejmującym ponad pół wieku, przyniosło mu uznanie jako czołowej postaci sztuki nowoczesnej.