Przewodnictwo samoistne półprzewodników

Przewodnictwo samoistne półprzewodników . Typ N i typ P , Wzór , wyjaśnienie , wykres , ilustracja , Przewodnictwo samoistne półprzewodników jak to działa

Przewodnictwo samoistne półprzewodników

Typ N

Jeżeli w sieci krystalicznej pierwiastka tetrawalentnego (Ge lub Si) zastąpimy niektóre atomy atomami pierwiastka pentawalentnego (P – fosfor, As – astan, Sb – antymon), to z 5 zanieczyszczeń elektronami walencyjnymi mamy tylko 4. Piąty elektron nie bierze udziału w wiązaniu, jest luźno związany z jądrem. Do jej wyzwolenia wystarczy energia, np: temperatura otoczenia, różne rodzaje promieniowania,… Uwolnione elektrony zanieczyszczeń pięciowartościowych, zwane donorami lub donorami, poruszają się w przestrzeni sieci krystalicznej. Tworzą one przewodnictwo indukowane przez ruch ładunków ujemnych, ujemnych, które nazywane jest przewodnictwem samoistnym  N i przewodnictwo elektronowe .

5 rzeczy, które musisz wiedzieć o łysieniu typu męskiego

Typ P

Jeżeli w sieci krystalicznej czystego półprzewodnika tetrowalentnego zastąpimy część atomów materiału podstawowego atomami pierwiastka trójwartościowego (B – bor; Al – aluminium; Ga – gal; In – ind ), to brakuje jednego elektronu, aby mogło powstać nasycone wiązanie kowalencyjne. Wakat w wiązaniu jest teraz dziurą, która zachowuje się jak ruchomy ładunek dodatni, który pozwala na przewodzenie prądu przez materiał, a my nazywamy to przewodnictwem nieinercjalnym  typu P, i jest to przewodnictwo dziurowe. Atom pierwiastka trójwartościowego nazywamy akceptorem, ponieważ wypełniając wiązanie nienasycone przyjmuje (akceptuje) jeden elektron do swojej sfery walencyjnej.

PRZEJŚCIE PN – Schemat, wyjaśnienie, wnioski z doświadczeń