Kim był człowiek o przydomku Braveheart?

Przestraszony i znienawidzony człowiek, który podburzył naród do buntu . Poprowadził Szkotów nie tylko do chwalebnego zwycięstwa, ale i do okrutnej klęski.Był to William Wallace ( 1270- 1305). Był on plagą angielskich zdobywców , więc musieli go przykładnie ukarać . Po zdradzie najbliższych został schwytany w Glasgow i przewieziony do Londynu , gdzie przygotowano mu okrutną egzekucję. Najpierw go powiesili, ale natychmiast jego ciało zostało powieszone na stryczku. Kat rozciął brzuch Wallace’a i wyrwał mu wnętrzności żywcem , które spalił na miejscu. Następnie odcięli mu głowę i rozczłonkowali jego okaleczone ciało.

Szkocki bohater narodowy i przywódca buntu przeciwko Anglikom wywodził się z szeregów niższej szlachty. Kiedy król Anglii Edward I ( zwany Młotem Szkotów) pokonał króla Szkocji Jana Balliola i przejął kontrolę nad terytorium , Wallace zaczął podżegać do małych starć i potyczek. Przy jednej okazji został zaatakowany przez młodego angielskiego szlachcica , którego zabił . Nie czekał na rozprawę . Z grupą młodych poszukiwaczy przygód uciekł w góry , skąd podejmował wyprawy karne przeciwko garnizonom angielskim.

Wallece miał ogromną siłę i odwagę. Wkrótce dołączyło do niego coraz więcej . Jego charyzma przyciągnęła nawet szlachtę i w 1297 roku dowodził już małą armią buntowników. Stał się nadzieją Szkocji, wszyscy wierzyli, że wywalczy im wolność. Przyłączyła się do niego szkocka szlachta i mały bunt przerodził się w wielkie powstanie narodowe. Edward I wysłał już krucjatę – czterdzieści tysięcy wojska, aby przywrócić porządek. Pierwsza walka Wallace’a zakończyła się jednak zwycięstwem.

W bitwie pod Stirling rozproszył siły wroga, a resztki armii królewskiej skierował do ucieczki. Niedługo potem w Dundee padł ostatni bastion najeźdźców i Szkoci na krótko pozbyli się obcej dominacji. Wallece został rycerzem i regentem Szkocji , ponieważ prawowity król, Jan Balliol, był więziony w Londynie.

Edward I wrócił z Francji i zebrał nową armię. Sto tysięcy piechurów i osiem tysięcy jeźdźców stanowiło potężną siłę. Co więcej, w obozie szkockim wybuchł rozłam. Bitwa pod Falkirk została przegrana przez Szkotów, a Edward dość łatwo przejął kontrolę nad utraconymi pozycjami. cytaty o miłości

W tym momencie historia Wallace’a jest dla nas stracona na kilka lat . Niewiele wiemy. Być może uciekł na kontynent, gdzie szukał pomocy na dworze francuskim. Podobno został tam przyjęty jako rycerz i bohater ( zwłaszcza przez kobiety) , ale nie udzielono mu żadnej pomocy materialnej. Być może wrócił nie długo po tym , aby kontynuować wojnę partyzancką , być może raczej się ukrywał.

Jednak, gdy w 1304 roku Edward I. John Balliol z więzienia i zawarł pokój ze Szkotami , miał jeden warunek : schwytanie Wallace’a . Nie tak dawno bohater narodowy stał się z minuty na minutę szydłem . I nie minęło wiele czasu, gdy zdradzili go przyjaciele. Został schwytany i postawiony przed sądem.

Jego koniec był niespodziewanie okrutny. Po teatralnym rozczłonkowaniu nawet jego szczątki nie miały „spokoju”. Wręcz przeciwnie, ku przestrodze, wędrowali w różne strony kraju. Zdekapitowana głowa Wallace’a została wbita na pal i wystawiona na londyńskim Tower Bridge.

Jego prawe ramię i górna część ciała „zdobiły” most w Newcastle, lewe ramię powędrowało do Berwick, prawa noga wylądowała w Perth, a ostatnia „ćwiartka” nieszczęśnika została wystawiona w Aberdeen.

Film „Braveheart

Nazywał się William Wallace i stał się jednym z największych bohaterów Szkocji. Jego historia rozpoczęła się w 1280 roku, kiedy jego ojciec i młodszy brat zginęli w walce przeciwko angielskiemu panowaniu. Wychowywał go wuj Argyle, wytrawny wojownik i mędrzec, który nauczył Williama nie tylko władania mieczem, ale także języków obcych, pisania i wielu innych przydatnych rzeczy.

William nie chce jednak walczyć z angielskimi okupantami, bo jego jedynym pragnieniem jest żyć w pokoju z ukochaną Murron, hodować owce i mieć dużo dzieci. Jednak żadne z jego pragnień nie zostanie spełnione. Król Anglii Edward I wprowadził dla swoich szlachciców w podbitej Szkocji tzw. Right of First Night – prawo do spędzenia pierwszej nocy z każdą panną młodą.

Dlatego William poślubia swoją ukochaną Murron potajemnie w lesie. Tuż po tajnej ceremonii ślubnej Murron wpada w zasadzkę angielskich żołnierzy, którzy próbują ją zgwałcić. A kiedy ona stawia opór, arogancki angielski szlachcic podcina jej gardło ku przestrodze.

Odpłata Wilhelma jest surowa i zacięta. Z pomocą przyjaciół zabija żołnierzy, a także ścina mordercę swojej żony. Tego samego dnia do Williama dołączają kolejni mężczyźni i stopniowo przybywa ich coraz więcej. Cała Szkocja powstanie, a William zamieni się w koszmar dla Anglików. W 1297 r. Wilhelm przebija na swoją stronę chwiejącą się szkocką szlachtę i wygrywa bitwę pod Stirling, pokonując stratagiem niezniszczalną dotąd ciężką kawalerię. Zdobywa jedną twierdzę lub zamek po drugiej, nie zna litości i nie bierze jeńców. W Edynburgu zostaje pasowany na rycerza i uczczony jako zbawca Szkocji. Armii szkockiej udaje się nawet zdobyć północnoangielskie miasto York.

Król Edward I chce kupić czas poprzez negocjacje. Wysyła zatem do Yorku swoją narzeczoną, księżniczkę Izabelę Francuską, aby spotkała się z Wilhelmem. Jest zaskoczona jego wykształceniem. Kobieta żyjąca ze słabowitym księciem Edwardem w pozbawionym miłości politycznym małżeństwie ze wzruszeniem odkrywa, że Wallace walczy o wolność w imieniu swojej zmarłej miłości. Ostrzega więc Wilhelma przed królem Edwardem I. Wilhelm zaprasza jednak na spotkanie króla, który chce go zdobyć podstępem.

William prosi przyjaciela, szlachcica Roberta the Bruce, o pomoc w zjednoczeniu szkockich klanów. Składa obietnicę, ale William nie ma pojęcia, że pod wpływem ojca go zdradził. Armia Wilhelma zostaje pobita na głowę przez Anglików. William nie zabija jednak Roberta w walce męskiej. Jest zrozpaczony z powodu swojej zdrady. William zabija zdradzieckich szkockich rycerzy, legendy o nim krążą po całej krainie. Edward I ponownie wysyła za nim Izabelę, ale nie ma pojęcia, że oboje przeoczyli jego zamiary. William spotyka w lesie księżniczkę i spędzają razem noc.

Szkoccy rycerze chcą, by Wallace spotkał się z Robertem, jego przyjaciele ostrzegają go przed tym. Zdrada zostaje jednak ukartowana przez umierającego ojca Roberta i jego szlachtę, bez wiedzy Roberta. Robert wypiera się swojego ojca. Angielski sędzia skazuje buntownika na powolną śmierć. Izabela bezskutecznie błaga umierającego Edwarda I o litość. Z dumą mówi mu więc, że dziecko, którego się spodziewa, nie jest z jego krwi. Kochankowie spotykają się po raz ostatni w ciemni. Izabela daje mu lekarstwa, by złagodzić ból po krwawej śmierci.

Kaci okrutnie torturują skazańca, ale William odmawia poddania się. Tłum, w którym znajdują się jego wierni przyjaciele, niespodziewanie staje po stronie szkockiego bohatera. Edward I umiera niemal równocześnie ze swoim długoletnim wrogiem. Po śmierci Wilhelma jego następcą zostaje jednak Robert, który kontynuuje walkę z Anglikami, a w 1314 roku Szkoci zdobywają niepodległość w bitwie pod Bannockburn.