Elektrotechnika

Podział silników prądu stałego

Silniki prądu stałego dzielimy ze względu na połączenie uzwojenia wzbudzenia biegunów stojana głównego z uzwojeniem armatury w taki sam sposób jak dynamo.

Silniki prądu stałego mają taką samą konstrukcję jak dynamo. Ogólnie rzecz biorąc, każde dynamo może pracować jako silnik prądu stałego i odwrotnie silnik prądu stałego jako dynamo. Działanie silnika prądu stałego opiera się na oddziaływaniu siłowym pola magnetycznego na przewodnik, przez który przepływa prąd elektryczny. W wyniku oddziaływania pola magnetycznego stojana i armatury powstaje siła, która rozwija moment obrotowy silnika.

Podział silników prądu stałego

Silniki prądu stałego klasyfikuje się ze względu na połączenie uzwojenia wzbudzenia biegunów stojana głównego z uzwojeniem twornika w taki sam sposób, jak dynamo:

1. z budzeniem się kosmitów

2. z custom wake-up

a) ze wzbudzeniem równoległym (silnik pochodny)

b) ze wzbudzeniem szeregowym (silnik szeregowy)

c) z mieszanym wzbudzeniem (silnik złożony)

Silnik prądu stałego ze wzbudzeniem obcym -Podział silników prądu stałego

– Uzwojenie wzbudzenia biegunów głównych stojana jest podłączone do innego źródła niż uzwojenie twornika. Ponieważ strumień wzbudzenia nie zależy od napięcia armatury, ma on stałe wzbudzenie, a prędkość obrotowa zależy tylko od napięcia zacisku. Jest on wyzwalany przez rezystor wyzwalający w szeregu z armaturą lub sterowanym źródłem napięcia. Posiada wystarczający moment strzału, który jest ograniczony jedynie oporem spustu. Prędkość obrotową najczęściej reguluje się poprzez zmianę napięcia zacisku (zasilania).

Można je dodatkowo regulować przez zmianę prądu wzbudzenia lub zmianę rezystancji w obwodzie armatury. Odwrócenie kierunku obrotów (rewersja) może być sterowane przez zmianę kierunku prądu w armaturze lub w wzbudzeniu, przy czym ta druga metoda jest preferowana ze względu na prostszą realizację przełącznika. Silniki te znajdują zastosowanie głównie tam, gdzie konieczna jest regulacja prędkości obrotowej w szerokim zakresie, np. w układach sterowania automatycznego, w obrabiarkach, walcarkach ….

Silnik prądu stałego o wzbudzeniu równoległym (silnik pochodny) – Podział silników prądu stałego

– Uzwojenie wzbudzenia biegunów głównych stojana ma połączone równolegle z uzwojeniem armatury. Silnik zachowuje się podobnie jak silnik z wzbudzeniem obcym, gdyż nie ma znaczenia ze strony jakim źródłem jest zasilane uzwojenie wzbudzenia, byleby prąd wzbudzenia był stały. Przy wyzwalaniu wykorzystywany jest tylko rezystor wyzwalający podłączony do obwodu armatury. Prędkość obrotowa jest kontrolowana przez prąd wzbudzenia lub rozrusznik, który musi być znamionowo obciążony w sposób ciągły, co sprawia, że jest to reostat sterujący. Zmieniając napięcie cęgowe nie można regulować prędkości obrotowej, ponieważ jednocześnie zmieniłby się prąd wzbudzenia. Kierunek obrotów zmienia się przez połączenie przewodów na armaturze (przez zmianę prądu wzbudzenia). A więc nie poprzez połączenie zacisków napięcia zasilającego, najczęściej w ramach jednorazowej zmiany. Dlatego silniki te stosowane są w napędach wymagających stałej prędkości obrotowej niezależnej od obciążenia.

Silniki komutatorowe

Silnik prądu stałego ze wzbudzeniem serii (silnik szeregowy)

– Uzwojenie wzbudzenia biegunów głównych stojana ma połączone szeregowo z uzwojeniem armatury. Silnik jest uruchamiany napięciem odpowiednim do regulacji lub stosuje się rezystor rozruchowy w szeregu z armaturą. Prędkość obrotową można regulować przez zmianę napięcia, za pomocą szeregowego reostatu lub przez zmniejszenie strumienia wzbudzenia magnetycznego. Prędkość obrotowa silnika gwałtownie spada z obciążeniem, a gwałtownie wzrasta bez obciążenia. Dlatego przy stosowaniu tych silników należy zastosować takie przeniesienie momentu obrotowego, aby nie mogło nastąpić nawet nagłe przerwanie (zrzucenie taśmy, odciążenie haka dźwigowego… ). Z tego powodu silniki te są najczęściej stosowane w trakcji elektrycznej.

Silnik prądu stałego ze wzbudzeniem mieszanym (silnik złożony)

– silnik ma wzbudzenia mieszane, szeregowe i równoległe, których strumienie magnetyczne działają zgodnie lub przeciwnie do siebie. Mówimy o przebudzeniu kompaundowym lub antykompaundowym. Jeżeli strumienie magnetyczne obu uzwojeń działają w tym samym kierunku, to silnik ma większy moment strzałowy niż silnik równoległy i prędkość obrotowa nie maleje tak bardzo jak w przypadku silnika szeregowego.

Nie ma też ryzyka, że zostanie on uszkodzony podczas wyładowań atmosferycznych. Jeżeli strumień magnetyczny uzwojenia szeregowego działa przeciwko strumieniowi magnetycznemu uzwojenia równoległego, silnik utrzymuje prędkość nawet przy zmiennym obciążeniu. Silniki te są wykorzystywane do zasilania wind, koparek, trolejbusów …

Włosy przetłuszczające się: 5 domowych sposobów

Podobné články

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button